آموزش مداحی و اشعار مذهبی

      بانگ تکبیر ز امواج فضا می آید
      گوش باشید که آوای خدا می آید
      بوی عطر از نفس باد صبا می آید
      نفس باد صبا روح فزا می آید
      پیک وحی است که در غار حرا می آید
      به محمد ز خداوند ندا می آید

      ای خلایق همه این طرفه ندا را شنوید
      گوش های شنوا حکم خدا را شنوید

      بت و بتخانه همه ذکر خدا می گویند
      سخن از اقرأ و از غار حرا می گویند
      حمد حق، مدح رسول دو سرا می گویند
      خلق عالم همه تبریک به ما می گویند
      حکم توحید به ما و به شما می گویند
      همگی با نفس روح فزا می گویند

      بشریت چه نشستی که مسیحت آمد
      حکم توحید به آوای فصیحت آمد

      این چراغی است که تا شام ابد جلوه گر است
      این یتیمی است که بر عالم خلقت پدر است
      این نجات همه در دامن موج خطر است
      این رسولی است که از کلّ رُسُل خوب تر است
      پیشتر از همه بعد از همه پیغامبر است
      تا صف حشر طرفدار حقوق بشر است

      چشم بد دور ز آیینه ی رخسارش باد
      تک و تنهاست خداوند نگهدارش باد

      آی انسان ها فرمان پیمبر شنوید
      گوش تا از سخن خلق فراتر شنوید
      روح گردید و از آن روح مطهر شنوید
      همه با هم سخن خالق داور شنوید
      بانگ تهلیل شنیدید مکرر شنوید
      همه را با هم در عدل برابر شنوید

      دوره ی کفر و زر و زور به اتمام آمد
      اهل عالم همه آماده که اسلام آمد

      عید آزادی زن های اسیر است امروز
      عید خلق است و خداوند قدیر ایت امروز
      دامن مکه پر از مشک و عبیر است امروز
      بشریت را فرمان خطیر است امروز
      حق بشیر است بشیر است بشیر است امروز
      جاودان باد چراغی که منیر است امروز

      ذکر بت ها همه «لا نعبد الا ایاه»
      همه گویند «ولا قوه الا با ا...»

      تا به کی چهره ی خورشید عدالت مستور
      تا به کی سلطه ی بیدادگران با زر و زور
      با من امروز بخوانید همگی این منشور
      منجی کل جهان آمده با مشعل نور
      عید بعثت شده یا عید جهانگیر ظهور
      تهنیت باد بر آن دخترک زنده به گور

      دور دختر کشی و جهل به پایان آمد
      سر تسلیم بیارید که قرآن آمد

      مکه آهنگ، به گلواژه ی اقرأ بنواز
      کعبه از جا کن و تا غار حرا کن پرواز
      یا محمد سخن خویش ز لا کن آغاز
      خیز از جا به بت و بتگر و بت خانه بتاز
      بشریت را با مکتب توحید بساز
      سر این رشته دراز است دراز است دراز

      خیز تا عرصه ی بیدادگران تنگ کنی
      سینه در حین تبسم سپر سنگ کنی

      ای به راه تو تمامی ملل را دیده
      ای که جبریل امین دور سرت گردیده
      ای به قلب بشر از غار حرا تابیده
      ای خدا پیش تر از پیش تو را بگزیده
      ای سحاب کرمت بر همگان باریده
      خیز از جای خود ای جامه به تن پیچیده

      چشم عالم به ره مکتب روشنگر توست
      منجی کل بشر دین علی پرور توست

      گر چه فوجی پی آزار تن و جان توأند
      فکر بشکستن پیشانی و دندان توأند
      روزی آید که همه خلق مسلمان توأند
      خاک مقداد تو عمار تو، سلمان توأند
      سر فرو برده به تسلیم به فرمان توأند
      پیرو دین تو و عترت و قرآن توأند

      عالم کفر به اسلام تو تبدیل شود
      به تولای علی دین تو تکمیل شود

      تو و آل تو چراغان هدایید همه
      چارده آینه از وجه خدایید همه
      چارده صورت توحید نمایید همه
      چارده قبله ی ارباب دعایید همه
      چارده نوح به طوفان بلایید همه
      چارده مهر عیان در همه جایید همه

      چارده طور به سینای وسیع دلها
      چارده عقده گشا در همه ی مشکل ها

      عزت امت تو در گرو وحدت توست
      وحدت امت تو پیروی از عترت توست
      طاعت عترت تو، طاعت حق، طاعت توست
      در رگ قلب حسین بن علی غیرت توست
      تا خدایی خداوند به پا دولت توست
      شیعه آن است که هر لحظه ی او بعثت توست

      شیعه در حکم تو نور ازلی را دیده
      شیعه در غار حرا با تو علی را دیده

      بعثت شیعه ز آغاز غدیر است و حراست
      بعثت سوم او واقعه ی عاشوراست
      پدر شیعه علی، مادر شیعه زهراست
      شیعه جان و تنش از آب و گل کرببلاست
      به خدایی خدایی که جهان را آراست
      شیعه بودن شرف و عزت و آزادی ماست

      شیعه تا خون به رگش موج زند یار علی است
  «میثما» شیعه همان میثم تمار علی است

     غلامرضا سازگار

      الا محمد «اِقرء و ربُّک الاکرم»
      بخوان به نام خداوندگار لوح و قلم
      بخوان بخوان که تویی منجی همه عالم
      بخوان که پیشتر و برتری تـو از آدم
      بخوان که خوانده خدایت پیمبر اکرم
      بخوان که هر سخن توست آیتی محکم

      بخوان به نام خدایی ‌که آفرید تو را
      بخوان بنام کریمی ‌که برگزید تو را

      الا که سیطرۀ کفر از این خبر شکند
      صف سپاه شب از نیزۀ سحر شکند
      اگر چه کوه بوَد خصم را کمر شکند
      به تیغ عدل تو بازوی زور و زر شکند
      تبر به دست، بتان را به یکدگر شکند
      کمان گرفته ز بوجهلِ فتنه سر شکند

      خبر دهید که دیو غرور و مستی مُرد
      رسید لشکر توحید و بت پرستی مُرد

      محمد ای دو جهان زیر بار منت تو
      مبارک است به خلق و خدا نبوت تو
      خجسته باد به عالم ظهور دولت تو
      تمام نـور بـود از چراغ حکمت تو
      بود حقیقت توحید درس وحدت تو
      درود بر تو و دین و کتاب و عترت تو

      چراغ عترت و قرآن یکی است یااحمد
      به این دو عزت ما متکی است یااحمد

      دو ثقل زندۀ تو اهل بیت و قرآنند
      دو قطعه نور ز یک مشعل فروزانند
      دو سوره‌اند که مانند نور و فرقانند
      دو آفتاب که از یک سپهر تابانند
      دو گوهرند که از یک صدف درخشانند
      دو نخل نور که محصول یک گلستانند

      به اتفاق، دو تصویر از جمال خداست
      هرآنکه گشت جدا ازیکی، ز هردو جداست

      تو آفتاب جهانی، جهان تو را دارد
      امیر قافلـه‌ای، کاروان تـو دارد
      نشسته‌ای به زمین،آسمان تو را دارد
      تو باغبان جنانی،جنان تو را دارد
      زمان به طول تمام زمان تو را دارد
      مکان به وسعت کل مکان تو را دارد

      چه مقبلان که همه مورد قبول تواند
      رسول مایی و پیغمبران رسول تواند

      کسی که در همه جا در کنار توست علی است
      کسی که دست تو و ذوالفقار توست علی است
      کسی که تا ابدالدهر یار توست علی است
      کسی که شیر تو و کردگار توست علی است
      کسی که جان تو و جان نثار توست علی است
      کسی که فاتح پروردگار توست علی است

      کسی که حافظ قرآن و دین توست علی است
      کسی که گفته خدا جانشین توست علی است

      سلام بر تو و قدر و جلال و عنوانت!
      سلام چار کتاب خدا بـه قرآنت!
      سلام بر تو و یاسین و نور و فرقانت!
      سلام بر تو که سلمان بود مسلمانت!
      سلام بر شرف و اقتدار سلمانت
      سلام مکه و غار حرا بـه پیمانت

      سلام بر تو و مولا علی برادر تو
      یگانه فاتح بدر و حنین و خیبر تو

      بشر رسیـد بـه آیین راستین امشب
      خدا نمود برون،دست از آستین امشب
      رسید حلقۀ، توحید را نگین امشب
      طلوع کرد رخ آفتاب دین امشب
      بتان کعبه! بیفتید بر زمین امشب
      خدای را بستایید از همین امشب

      ظهور مکتبِ «خیرالورا» مبارک‌باد
      طلوع نور ز غار حرا مبارک باد

      بشارت ای، همۀ دختران زنده به گور
      محمد آمده، پـایـان گرفته سلطه زور
      به گور گشت نهان، دیو کبر و جهل و غرور
      فروغ دوستی از کوی دوست کرده ظهور
      به شام تیره شبیخون زده است لشکر نور
      محمد آمده، چشم بد از جمالش دور

      رسید مژده که در ظلِّ احمدید همه
      از این بـه بعد،کنـار محمدید همه

      قسم بـه ذات خداوندگار حیِ قدیر
      دو عید ماست یکی، این دو، بعثت است و غدیر
      جهانیان همه دانیـد از صغیر و کبیـر
      فقط علی است پس از مصطفی به خلق، امیر
      به شهریار پیام آوران کسی است وزیر
      که علم دارد و اخلاص دارد و شمشیر

      هزار مرتبه"میثم"اگر روی سر دار
      ز دامن علی و اهل بیت دست مدار

     غلامرضا سازگار

      آن که رخسارۀ او رنگ محبّت دارد
      نور توحید بود آن چه به طلعت دارد

      بی وضو جن و ملک نام نکویش نبرند
      نام او نزد خدا عزّت و حُرمت دارد

      نام او هست صفا بخش دل اهل جهان
      که به اندازۀ فردوس طراوت دارد

      اوست خورشید نبّوت که ز روز خلقت
      مهر او در دل هر ذرّه اقامت دارد

      این همان محیی دین است که از روز ازل
      به روی شانۀ خود مُهر نبّوت دارد

      این همان سرو سرافراز و همیشه سبز است
      که به سر در همه جا ابر کرامت دارد

      این همان واسطۀ مبدأ فیض ازلی است
      که ز انوار خدا نور بصیرت دارد

      این همان سورۀ نور است به قرآن مبین
      که دراین آیه خداوند بشارت دارد

      این همان شاخۀ طوباست که در فردوس است
      این همان عطر نفیس است که جنت دارد

      کرد خورشید نبّوت ز حرا تا که طلوع
      آسمان دید به رخ نور هدایت دارد

      همه ذرّات در آن روز به حیرت دیدند
      که به قدقامت خود شور قیامت دارد

      سند روشن توحید پرستی با اوست
      همرهش مژده ای از صبح سعادت دارد

      در ره عشق سبکبال ترین عاشق اوست
      گرچه بر شانۀ خود کوه رسالت دارد

      تا به معراج خدا سیر وسفر کرد شبی
      آن که جبریل به او عشق و ارادت دارد

      در حرمخانۀ حق محرم اسرار خداست
      با خدا شب همه شب اوست که خلوت دارد

      اوست پیغمبر رحمت که به پای میزان
      برهمه اهل جهان لطف و عنایت دارد

      ای وفائی به گل روی محمّد صلوات
      بُردن نام رسول است که لذّت دارد

     سید هاشم وفایی

*********************

      تا مهر و ولا به سینه ها دمساز است
      تا بـاب عنــایت الهی بـاز است
      از فرش به عرش وز ازل تا به ابـد
      گلبانگ محمّدی طنین انداز است

     سید هاشم وفایی

*********************

      هردل که فروزنده چو مهر و ماه است
      از بعثت پیغمبـــر مــا آگــاه است
      آئینـه ای از نور خـــداونــدی او
      ذکر صلــوات بر رســول الله است

     سید هاشم وفایی

      خوشست در خم این گیسوان اسیر شدن
      به خاکبوسی این شاه سربزیر شدن

      خوشست خادمی این سرای را کردن
      در این مقام گدا بودن و امیر شدن

      خوشست خاک شدن زیر پای حضرتتان
      زِ یُمن گیوه ی پر مهرتان عبیر شدن

      خوشست اینکه زِ طفلی به زیر سایه تان
      گذار عمر نمودن، زِ عشق پیر شدن

      شما کلام خدایید و در نزول منید
      شما محمدمید و شما رسول منید

      به نام عشق، به نام خدا، به نام نبی
      بنوش باده مستانه ای ز جام نبی

      بنوش باده که جبرییل می شود اینبار
      همای اوج سعادت به روی بام نبی

      ببین زِ عرش به سمت حراست در تنزییل
      صدای بال ملائک به احترام نبی

      صدای بال ملک؛ نه صدای الله است
      که آمده برسد محضر مقام نبی

      رسیده است بگوید: بخوان بخوان قرآن
      بخوان به نام خدایت بخوان محمد جان

      زبان خویش گشود و حرا منور شد
      زبان گشود و به اذن خدا پیمبر شد

      زبان گشود و زمان فراق آخر شد
      زبان گشود و لبش از وصال حق تر شد

      زبان گشود به وحی و به خلق رهبر شد
      زبان گشود وَ مکه دمی معطر شد

      زبان گشود به قرآن، عدوش ابتر شد
      چنان که گوش بتان از تلاوتش کر شد

      ندا رسید: به مکه خدا وطن دارد
      بتان مکه، دگر مکه بت شکن دارد

      از این به بعد رسول خداست این آقا
      از این به بعد خدا حرف می زند با ما

      از این به بعد صدای خداست می پیچد
      به گوش خلق خدا از لب اباالزهرا

      از این به بعد خدا یک خداست ای کفّار
      دگر به دور بریزید آن خداها را

      از این به بعد شغالند شیرهای عرب
      کنار یار پیمبر، کنار شیر خدا

      علی کنار نبی و نبی کنار علی
      یگانه حامی وحی است ذوالفقار علی

      بگو رسول که در دل تب خدا داری
      بگو که ابر خدایی و وحی می باری

      بگو اگر به تو خورشید و ماه را بدهند
      ز وحی خواندن خود دست بر نمی داری

      بگو که آمدی و باغبان عشق شدی
      به خاک سینه ی ما بذر عشق می کاری

      تو آمدی که بگویی علی همان زهراست
      تو آمدی که بگویی منم علی، آری

      تو آمدی که علی را به ما نشان بدهی
      امام بعد خودت را نشانمان بدهی

      تو ساغر میِ حقی، شراب ناب، علیست
      به خاک میکده سوگند، بوتراب، علیست

      چه سرنوشت خوشی اینکه در هوای شما
      شوند عالمیان ذرّه، آفتاب علیست

      سوال: بعد شما جانشین تان چه کسی است؟
      هزار بار بپرسند اگر، جواب علیست

      صدای کیست پس از تو که ناله زد: بابا
      کسی که بسته به دستش عدو طناب علیست

      صدای کیست که می گفت: ای امان بردند
      میان کوچه علی را کشان کشان بردند

   امیر عظیمی